Het OM heeft de enquete “Uw mening over straffen voor hacken” gemaakt waarin het publiek gevraag word om mee te helpen wat volgens hun een goede strafmaat zou zijn. Op zicht is het een goede zaak dat OM mensen betrekt in dit soort dingen.
Waar ik echter grote problemen mee heb is dat hier het woord “hacken” totaal verkeerd gebruikt wordt. In de 3 casus die hier als voorbeeld worden gebruikt is er slechts 1 een echte hack. Echter hacken kun je ook op een goede manier doen (white hat / ethical hacken) waarbij je een gevonden lek meldt aan de eigenaar. Deze optie wordt in de casus in zijn geheel niet genoemd. Maw ook als hacker bent met goede intenties ben je in deze enquete per definitie schuldig aan een criminele activiteiten.
Inmiddels zou het OM toch beter moeten weten, er is een ‘Responsible Disclosure beleid‘ waar casus 3 onder zou kunnen vallen, hiermee zou de hacker geen criminele activiteit hebben uitgevoerd. Echter in de case ontbreekt deze optie volledig. Hierdoor krijgen de mensen op de straat weer de indruk dat ALLE hackers per definitie crimineel zijn. De hacker community heeft hierover een brief geschreven (ook ondertekend door TkkrLab) naar OM om dit onder de aandacht te brengen.
Dit is weer het zoveelste geval waaruit blijkt dat de overheid totaal geen benul heeft van ICT en aanverwante zaken. Hoog tijd dat er wat mensen in de politiek komen die wel wat bit & bytes in hun bloed hebben.
Wat vind jij, zou iemand zwaarder moeten worden bestraft omdat er een computer gebruikt is? Laat me weten in het commentaar!
Voor de liefhebbers hieronder de volledige enquete en mijn opmerkingen per case. Het antwoord dat ik zou kiezen, bv geen straf, stond in de meeste gevallen niet bij de opties (deze waren : geldboete of gevangenisstraf of taakstraf, zwaarder of lichter straffen)
Casus 1 internetbankieren
Mevrouw De Boer (35 jaar) gaat achter haar computer zitten om te internetbankieren. Ze opent haar persoonlijke pagina van de bank en ziet dat er 500 euro is overgeschreven naar een rekeningnummer wat ze niet kent. Mevrouw De Boer heeft geen toestemming gegeven voor deze overboeking. Mevrouw De Boer herinnert zich een telefoontje van een week geleden. Haar bank belde om de persoonlijke gegevens van haar te controleren. Ze heeft haar inloggegevens gegeven, omdat ze er vanuit ging dat dit nodig was. Echter, bleek het telefoontje van een crimineel te zijn, die zich voor heeft gedaan als de bank van mevrouw De Boer. De crimineel heeft op deze manier de privégegevens van deze mevrouw bemachtigd en daarmee geld (500 euro) over weten te maken vanaf de rekening van mevrouw De Boer naar een andere rekening.
We hebben het hier dus over een phishing geval waarbij de slachtoffer via social enginering haar eigen gegevens aan de crimineel heeft gegeven. Een vorm van oplichting dus waarbij ‘toevallig’ een computer gebruikt is. Dit is niet iets wat ik hacken zou noemen .Voor de straffen zou ik kijken naar wat gangbaar is indien er geen computer gebruikt zou zijn.
3. Dit maal is er geen sprake geweest van een neptelefoontje. De bank geeft mevrouw De Boer aan dat een crimineel kwaadaardige software heeft gebruikt om de gegevens van mevrouw De Boer te achterhalen. Mevrouw De Boer herinnert zich dan dat ze op een link heeft geklikt in een e-mail, waarin stond dat daarmee een beveiligingsupdate van de bank zou worden geïnstalleerd. De e-mail is echter verstuurd door de crimineel en deze heeft zo de inloggegevens van mevrouw De Boer bemachtigd. Met deze gegevens heeft de crimineel geld overgemaakt vanaf de rekening van mevrouw De Boer naar een andere rekening.
Ook hier is geval van oplichting, waarbij virus / spyware is gebruikt om de gegevens te achterhalen. Een ‘normale’ criminele activiteit waarbij toevallig een computer gebruikt word.
Casus 2 Sociale media
De 18-jarige Laura bekijkt haar persoonlijke pagina op Facebook. Op deze pagina ziet Laura dat er allerlei beledigende teksten zijn geplaatst. Het lijkt net alsof Laura deze teksten zelf op haar persoonlijke pagina heeft geplaatst. In werkelijkheid heeft zij deze teksten helemaal niet geplaatst. Laura heeft haar inloggegevens voor haar persoonlijke pagina op Facebook gedeeld met haar beste vriendin Jolien (ook 18 jaar). Ze hebben echter gisteren ruzie gehad. Jolien blijkt de teksten uit boosheid op de persoonlijke pagina van Laura gezet te hebben. Het lijkt hierdoor net alsof Laura deze teksten heeft geschreven.
Als je als persoon je wachtwoord deelt met derden ben je daar zelf verantwoordelijk voor. Indien je achteraf denkt dat het niet slim was kun je wachtwoord natuurlijk wijzigen. Dit is dan ook een persoonlijk conflict waarbij een computer gebruikt word. Mijn inziens is dit nog het verst van hacken verwijderd en vraag me dan ook af wat deze casus in de enquete doet.
Casus 3 Hack op telecomprovider
Een grote aanbieder van telefoondiensten beheert een miljoen mobiele en vaste telefoonnummers in Nederland. De provider komt erachter dat klantgegevens (namen, adresgegevens, telefoonnummers en bankgegevens) zonder toestemming zijn bekeken door iemand. Deze persoon heeft digitaal ingebroken in het computersysteem van de aanbieder. De meerderjarige dader is nu in het bezit van de gegevens van ongeveer duizend klanten.
Dit is de enige case waarbij hacken nog enigszins terecht gebruikt is. Echter een belangrijk stukje informatie ontbreekt om een goede beoordeling te maken, namelijk of de hacker inbreekt om een lek aan te tonen of dat hij dit voor (persoonlijke) geldelijk gewin doet. Mijns inziens is dit een essentieel verschil om te bepalen of de hacker überhaupt straf zou moeten krijgen.
14. De dader plaatst de duizend klantgegevens op het internet. Deze gegevens zijn daardoor voor iedereen toegankelijk.
In een enkele geval is dit de enige manier om een lek aan te tonen en
de eigenaar in beweging te krijgen. Ook hier is weer essentieel met welk doel is dit gedaan. Dus het plaatsen op zicht zou ik niet meteen als strafbaar willen zien, hoe vervelend het ook voor het bedrijf en personen is.
15. De dader heeft toegang tot het computersysteem van de aanbieder van telefoondiensten en zorgt ervoor dat de website van de aanbieder onbereikbaar is voor alle personen (waaronder klanten).
De meeste hacks hebben niet een dergelijke invloed. Je ziet wel vaak dat de bedrijf dat gehackt is de systemen tijdelijk offline halen om te onderzoeken wat er precies is gebeurt, maar dat is dan keuze van het bedrijf zelf.
16.De dader is een oud-werknemer van de aanbieder van telefoondiensten en is recent ontslagen door dat bedrijf.
In dit geval is het een arbeids conflict, niet een activiteit van een hacker.
17. De dader is een 17-jarige jongen die wilde opscheppen tegenover zijn vrienden over zijn computerkennis.
Veel jongere van die leeftijd kunnen de consequenties van hun acties nog niet altijd overzien. In dit soort gevallen zou een goed gesprek en een fikse waarschuwing meer op zijn plek zijn dan gevangenis straf en geldboetes.
18. De aanbieder van telefoondiensten is vorig jaar door de overheid al gewezen op bepaalde fouten in het computersysteem. Deze fouten heeft de aanbieder nooit gerepareerd. De aanbieder heeft geen maatregelen getroffen.
In dit geval zou ik de hacker geen straf opleggen en de verantwoording in zijn geheel bij de telecom provider leggen. Hij is immers gewaarschuwd en heeft er voor gekozen om hier niks aan te doen.
Voor meer informatie:
